Better suffer a great evil than do a small one. (З анг.: Лепш сцярпець вялікае зло, чым учыніць малое)
Падобныя прыказкі ёсць і ў іншых народаў. Але ў мяне адчуванне зараз такое, што ўсе яны разам састарэлі і выйшлі з ужытку. Што значыць цярпець? Добра, бывае рознае ў жыцці, але – ну сцярплю – і што? Дарэчы, апошняе пытанне набрала зараз вялікую папулярнасць, асабліва калі гучыць у сэнсе "І што мне з таго?", "А дзе тут мае грошы?" і г.д. Хаця б маральная кампенсацыя за мае пакуты павінна ж быць? (Ледзь утрымалася, каб не прыпісаць у канцы слоўца "ну").
Нам так доўга казалі, што мы цярплівыя, што мы й паверылі, і самі каму хочаш раскажам. Толькі прыелася ўжо, сіл няма...А справядлівасці прагнуць небяспечна, таму мы крыўды кампенсуем дробнымі шкодамі. Патрабуе нешта начальнік – спаганю з падначаленых. Малы заробак – зраблю абы-як. Не даюць зарабіць – украду. Крыўдзіць хтосьці – хай толькі адвернецца... Абы не заўважыў, бо ён жа сусед (ці радня, ці крэдытор, ці капейчыну плаціць...)
Дарэчы, продкі стагоддзямі моўчкі цярпелі – і што? Але розніца – ЯК. Цярпелі і даравалі, свайго няшчасця пад чужыя дзверы не падкідалі, таму і жылі сапраўдна, а не ўкраўшы. І галоўнае – сам чалавек не навучыцца цярпець. Злавацца – так, помсціць – выдатна, нават горш, чым вока за вока. Але не навучыцца здабываць у цярпенні лагоднасць, прабачэнне, любоў. Не здолее ствараць нешта добрае. Вырваўшыся з рабоў, паскача ў рабаўладальнікі...
"Ласка адрозніваецца ад свабоды: ласку дае Бог, свабоду дае чалавек... Пакорлівасць і паслухмянасць – плёны ласкі, а не разумнага рабаўладальніцтва." А.Якаў Кротаў.
Таму тыя, хто церпяць і не помсцяць, – не ідыёты...
Хіба што не заўсёды цвярозыя, але гэта ўжо іншая гісторыя.
No comments:
Post a Comment