 |
| Прага, сакавік 2015 |
Слухаючы вецер, які віруе за акном працоўнага кабінета, я ўспамінаю тры цёплыя сакавіцкія дні ў Празе. Фотаздымкі, канешне, нагадваюць пра многія добрыя моманты, пра прыгажосць архітэктурных помнікаў, дзівосы заапаркавых абшараў, вяртаюць у цішыню і велічнасць храмаў... Але таксама ўзгадваецца мне адзін самотны шпацыр перад сняданнем па навакольных вуліцах ля гасцінiцы, дзе мы начавалі. Высветлiлася, што мы жывем пад гарой, праз якую зроблены пешаходны тунэль. Даволі шмат людзей ім карысталася па дарозе на працу, некаторыя - нават не злазячы з ровараў.
