Не будуйце іх, хоць гэта й вельмі лёгка. Асабліва, калі карціць узвесці іх на пэўным, хай сабе і добрым, чалавеку. Бо можа яму праз хвіліну прыйдзе час пакінуць вызначанае месца.
Не варта прыдумляць нешта сабе ў галаве, а потым цешыцца гэтым, а яшчэ потым – расчаравана злавацца на таго, хто не стаў падмуркам вашага "праекту"...
Будаваць мае сэнс на скале. Будаваць побач з тым, каго выбралі, каб стаяць, працаваць, рухацца плячо да пляча, саграваць у цяжкія часы, адчуваць холад і боль, калі чалавек адыходзіць.
Цяжка бачыць, як у вачах блізкіх людзей рассыпаюцца картачныя палацы...Можа, проста надыйшоў час для рэальных цаглінак на лепш выбраным месцы?
No comments:
Post a Comment