19/02/2014

Як гэта працуе

Не маю абгрунтавання, але заўважаю, што ўсё часцей спраўджваецца: калі хочаш дапамагчы дальнім, зрабі штосьці добрае для бліжніх.

Так, можна гэты прынцып падвесці пад "Любі бліжняга свайго", так бы мовіць, скараціць. Яшчэ ёсць такое паняцце, як "ахвяраванне" – сваёй працы, свайго болю, высілку і малітвы за нейкую справу, у пэўнай патрэбе, за людзей...

Але зараз я маю на ўвазе адчай і трывогу, калі перажываеш за чалавека, які зараз далёка ад цябе, якому зараз кепска, а ты нічым дапамагчы не можаш.

Здавалася б – маліся, ахвяруйся. Толькі... Трывожная малітва вельмі нясталая, нават можна сказаць, сляпая, а нездарма любоў патрабуе дзеяння. Таму ад засяроджання на сваіх перажываннях, а часцей за ўсё, калі быць шчырымі, на сабе, трэба павярнуцца тварам да тых, хто побач. Магчыма, іх турботы і патрэбы здадуцца дробнымі ў параўнанні з глыбінёй трагедыі і вялізнай трывогай, але! Зрабі гэта з любоўю. Падымі і падай камусьці пальчатку ў тралейбусе. Выслухай уважліва. Накармі смачна. Усміхніся, дапамажы. Дзеясловаў – безліч, як і спосабаў выказаць любоў.

Проста часам мы баімся страціць гэтыя свае "высокія" пачуцці і перажыванні, нібыта праз іх мы робімся часткай жыцця тых, за каго хвалюемся. Не-а. З'яднаць нас можа толькі любоў. Неверагодна, але праз бліжніх і далёкім палягчэе. Спрабуйце.

No comments:

Post a Comment