Гісторыю пра Елісея і аслепленае сірыйске войска немагчыма чытаць без усмешкі і захаплення (4 Цар 6:8-23). Кожны валадар хацеў бы мець на сваёй службе такога чалавека, як прарок Елісей, каб ведаць тое, што вораг гаворыць шэптам пад вялікай таямніцай. Ізраільскі цар атрымліваў ад Елісея папярэджанні пра кожную засаду, кожную вераломную пастку, якую рыхтавалі ворагі. "Не можа быць! Як?!" – чарговы раз усклікаў сірыйскі цар. Шукалі здрайцу сярод сваіх, пакуль не данеслі пра чалавека Божага Елісея.
Штосьці падказвала сірыйцам, што купіць яго не ўдасца. У тыя часы таксама многім хацелася верыць, што "няма чалавека – няма праблемы", таму варыянтаў вырашэння было няшмат. Высылаем войска, ліквідуем перашкоду (усяго адзін чалавек – дробязь якая!), і перамагаем у вайне. Думаю, той ваявода, што вырушыў на Елісея, не вагаючыся зруйнаваў бы ўвесь горад, дзе жыў прарок. Галоўнае – вынік, а не кошт...
Штосьці падказвала сірыйцам, што купіць яго не ўдасца. У тыя часы таксама многім хацелася верыць, што "няма чалавека – няма праблемы", таму варыянтаў вырашэння было няшмат. Высылаем войска, ліквідуем перашкоду (усяго адзін чалавек – дробязь якая!), і перамагаем у вайне. Думаю, той ваявода, што вырушыў на Елісея, не вагаючыся зруйнаваў бы ўвесь горад, дзе жыў прарок. Галоўнае – вынік, а не кошт...