12/03/2017

Апошні крок

Вось, Я стаю ля тваіх дзвярэй.
Весела граю, а ты не танцуеш,
спяваю сумна, а ты не плачаш,
не тужыш,
не хапаешся за клямку,
каб хутчэй адчыніць.
Усе знакі, сляды і здарэнні,
як налепкі на сценах, вялі да Мяне.

Вочы адводзіш, бы чагосьці чакаеш.

То Я буду глядзець на цябе,
пакуль ты не зробіш гэты апошні крок
у абдымкі любові.

No comments:

Post a Comment